FEDAKÂR KAHRAMANLAR
Ne yüce varlıksın sen, ışık misâli!
Bastığın yeri hemen aydınlatan,
Cahilliğin ağzına gem vuran,
Fedakâr insan öğretmenim...

Baktım; kara tahta, dizilmiş sıralar,
Öğrenci dolu, cıvıl cıvıl sınıflar,
Hayatın rengarenk her köşesi,
Senin gül mekânın öğretmenim...

Bilginle, sevginle bizi yoğurursun,
Aşk ve şevkle her gün doyurursun,
Beynimize, kalbimize ne hoş konuşursun!
Kahraman yürek, can öğretmenim...

Çiçekleri sevgiyle sulayan bir bahçıvan,
Boş petekleri bala kavuşturan bir arı,
Aklın, vicdanın ve bu hayatın ilâcı,
Hepsinin sanatkârı sensin öğretmenim...

Her sabah aynı azimle koşarak gelirsin,
Sana ihtiyacımız var, iyi bilirsin,
Okutur, öğretir, gözyaşlarını silersin,
İnsanlık âbidesi, güler yüzlü öğretmenim...

Evrende, senin için ne yazılsa, ne çizilse,
Ufkun ötesinde, peşinden ne türküler söylense,
O güzide değerini asla ifade edemez,
Gönüllerin sultanı, coşkulu öğretmenim...

?Yüce Everest? gibi daima zirvelerdesin,
Hiç üzülme boş ver, kıymetini bilmeyenleri!
İçi cevher dolu, o nurlu kalbini sezmeyenleri,
O geniş ufkunla hoş görüver öğretmenim...

Akıl ve bilimi sunmuş, vatan evlâdına yol göstermiş,
?Gelecek nesil, sizin eserinizdir!?demiş BAŞÖĞRETMEN;
Ulu öndere, ?Tamam!? deyip, hiç yılmadan yola koyulmuş,
Benim, ATATÜRK bakışlı öğretmenim...

Asırlar, çağlar aşık olmuş gibi hep seni konuşacak,
Gökteki yıldızlar, gezegenler, melekler selâm duracak,
İnan bana! Gelecek günler şöyle haykıracak:
?SAĞOLUN; GÖNÜL DOSTU, FEDAKÂR KAHRAMANLAR!...?
21.11.2002 ? Perşembe
Hür Işık - MANİSA

Oy Ver :