Hêlin?im...
Yaban güvercinim,
Bilinmez yarınlarımın şafağı,
Yarını dünlerde kalmış, kara yazmalım,
Ve boran kuşum..
Kardelen çiçeğim benim.
Ne zaman bir aşk düşünsem;
Sonu hüsran, uçurum...
Ayaklarının izi vardır orada.
bir kez olsun yalnız,
çığlığını duysam,
yüreğinden,
şiirini dinlesem.
Dağlarımın kızısın sen.
Belki tarihsin,
Bir çığlıksın belki, namussuz düzene.

Hêlin?im...
Yaşanmış en acı aşkların ifadesi,
Bilinmez vadilerin çağlayanı,

Gözlerin okunacak en güzel kitap,
Bin yıllık umut birikmiş sanki;
Kirpiklerin ağır kalkar.

Nedeni asla sorulmamış mahzun duruşunun.

Hêlin?im...
Yaşanılmayası zamanları dinlemek gözlerinde
Ve ağlamak...
yaban güvercinim,
kardelen çiçeğim benim.

Ne vakit yüzünü dönsen gözlerime,
Nice yaşanılmamış çocukluk,
Mahvedilmiş nice gençlik,
Ve acımasızca atılmış darbeler bağrışır,
tertemiz alnında...
Belki sen de haketmişsindir
kimbilir...
İnsanca su içmeyi...
Hemde ellerin titremeden tutup bardağı.
Gözlerin korkmadan, kana kana içmeyi.
Yüzünde bin yıldır saklı o güzellik.
Bir çocuğa gülümser gibi dünyaya gülümsemeyi;
tarih boyunca özledi gözlerin.
Bir bahar da sen yaşa be güzelim.

Hêlin?im....
sıcaklığım,
kara yazmalım,
kardelen çiçeğim benim...

1999-14 Ocak 2000
Mardin-Ankara

Oy Ver :