Korkularımdan soyundum şimdi
Kimsesiz kaldırımlarda üşümekteyim;
sarsana beni
Sımsıkı tuttuğum bir ?ben? kalmış elimde/avucumda
Yerim-yurdum yok benim
Dostların gönlüydü mekanım
Adımı yazdırdığım yüreklerde yaşardım hep
Ben toprağın oğluyum
Özüme hasretim şimdi
Bir o kadar da yoksul
Dedim ya
Sımsıkı tuttuğum bir ?ben? kalmış
Elimden alamadıkları bir ?ben?
Özgürüm bir ?ben? kadar
Benliğime sığmayan sevdam kadar
Payıma bir ?sen? kalmışsın
Bir de solmayan o ümit dolu gözlerin
Bir de ?ben? kadar anlamlı
ve bir ?ben? kadar anlamsız şiirlerim
Yalın ayaklarımla yürürken yalpalıyorum
Yalnızım
Soğuğun gözleri kadar üşüyorum
Ne olur tutsana elimden
Acılara boğulmadan
Ölümümle yoğrulmadan
Dertlerimi dinlesene
Gırtlağına takılacak hıçkırıklara inat
gülümseyebilir misin
ve dahası?
Paylaşamadığım yalnızlığımı paylaşabilir misin?

Oy Ver :