Ne yalnızlık türküsü,nede menun öyküsüdür,
Hasrete gebe olmuş kaderim var benim.
Şu beden Allah´ın,ruhum sevdanın köylüsüdür,
Kahpeliğe esir düşmüş yüreğim var benim.

ON YAŞIMDA İSYANLA TANIŞTIM
ONBEŞİMDE AYRILIĞA ALIŞTIM
YİRMİME GELDİM NELERE BULAŞTIM
TOPRAĞA KARIŞMIŞ YILLARIM VAR BENİM

Ne sevdanın behçesi,nede sevgi kapısıdır,
Özlemlere mesken olmuş canevim var benim.
Şu şiirler vah´ın,mısralar eyvah´ın köprüsüdür,
Sonsuzluğa kandil olmuş yollarım var benim.

HAYATIN SİLAHINDAN ERKEN ATILDIM
DOST DEDİKLERİMİN PAZARINDA SATILDIM
ÇOCUKKEN MECNUN KERVANINA KATILDIM
TOPRAĞA SARILMIŞ DALLARIM VAR BENİM

Ne gündüz güneşi nede gecenin ayıdır
Mahsenlere atılmış ışığım var benim.
Ne yaz gülü,nede bahar sümbülüdür,
Karlara hapsolmuş kardelenim var benim.

BU DÜNYAYA HAK´K NEFESİYLE TOPRAKTAN GELDİM
HAK´KIN ÜFLEDİĞİ RUHU İYİLİĞE SERDİM
YAŞAM YAYIYLA HAYATIMI SONSUZLUĞA GERDİM
SEVDAYA ATILAN YANAN YÜREĞİM VAR BENİM

ŞU KADİR KENDİNİ İYİLİKTE BULMUŞ
GÜNLER BOYU NİCE HAYALLER KURMUŞ
KURDUĞU HAYALİDE SÖZÜNDEN DÖNMÜŞ
DÖNEKLERİN İÇİNDE YAŞAMIM VAR BENİM
YARADANA AÇILAN ELLERİM VAR BENİM...

Oy Ver :