Uçmayacak mı yuvadan minik kuş,
Korkacak mı?
Atmayacak mı özgürlüğe adımını.
Bir ömür,
Yuvada mı kalacak.
Tatmayacak mı sonsuz maviliklerde,
Kanat çırpmanın doyumsuz mutluluğunu.
Bilmeden mi ölecek özgürlüğü,
Korkusuzca yaşamayı.

Bir minik kuş uçacak...
Uçmamış hiç.
Sonsuzluklara dalıp,
Yaşamamış özgürlüğü.
Yuvasında kararsız:
Aşağısı uçurum, aşağısı tehlike.
Ve aşağıda ölüm de var.
Bakar sonsuz boşluğa,
Önünde uzanan özgürlük fırsatına.
Kararsızdır minik kuş, korkar da.
Bir adım sonrası özgürlük,
Bir adım sonrası yok oluştur da.
Oysa bilmez,
Koruyucudur anne,
Yardımcıdır da, bırakmaz ölümün kollarına.
Bir boşluğa bakar,
Bir sonsuz özgürlüğe,
Zayıf ve güçsüz kanatlarına,
Tüm koruyuculuğuyla bekleyen annesine.
Kararsızdır minik kuş, korkar da.

Uç,
Uç be minik kuş,
Korkma, atla.
Bırak kendini sonsuz boşluğa.
Uçmazsan, prangalıdır ayakların.
Sonsuz esaret yaşayacaksın, atla hadi.
Seni bekleyen özgürlüktür; bak.
Gökyüzünün masmaviliğiyle arkadaş.
Sök ayaklarından prangalarını, atla.
Seni bekleyen var, unutma.
Atla, kurtul prangalarından.
Uç, sonsuzluğun derinliğine,
Kaybol maviliklerde.

Hayat senin için, yaşamalısın.
Sonsuza kadar kalma yuvanda,
Çıkmalısın oradan;
Çıkmalısın oradan, kalamazsın.
Haydi atla ve çık:
AMA UÇAN BİR KUŞ OLARAK.

Oy Ver :