Tentürdiyot kokan kaldırımların en yalnız taşı
Ayrılık için yas tutuyor

Asırsız bir anın tam ortasında yalnızım

Ben ekmek yanığı kokan bir çocuk

Acısını kulağından geçirip ağaç kovuklarına saklayan,
Tütün eksikliğiyle eksikliğini birbirine karıştıran
bir çocuk

Elinin kıvrımlarında birbirini hiç görmeyen milyonlarca akrep

Akreplerin sırtında yüzünün resmimi var
yüzünde akreplerin resmimi

Bilmiyorum

Elinin tersiyle kalbimi ittiğin yaralı zamanlar çarpsa da koynuma senden vazgeçmekten arındırdım kendimi

Beni yalnız bırakma...

Kal,

Oy Ver :