Ne gönüller viran oldu onun elinde
Ne gözyaşları boğuldu onun dilinde
Şu töre dediklerimi kıydı bize
Kara toprağı bile reva görmedi
Seven gönlüme

Kundakta bebe , ne bilir ana yokluğunu
Arar büyüdükçe seni , sonra alışır
Ben yar diyemem senden gayrısına
Onu kimlere bırakıp ta koşayım sana

Beni tutan minik bir bebeğin sedası
Çağıran helalimin kanlı toprağı
Anam girdi kanıma ,
Yoktu aklımda kuma

Nasıl inandın anama , tanımamış gibi beni
Severken kızımı , severken seni
Nasıl düşünebildin onunla evlenebileceğimi
Daha kuma giymeden gelinliği
Sen giydin kefeni

Çok sevdiğin ben ,
Divane olduğun yavrum
Hiç mi aklına gelmedik
Dikenli tellerden yaptığın
O ilmeği boğazına geçirirken

Oy Ver :