Babam elimden tuttu bana doğduğum yeri gösterdi

Ben ona öldüğüm yeri sordum sustu

Günahlarını letheye akıtmayı ne çok isterdi oysa

Yalvardı letheye günahlarından arınmak için

Lethe ona öldüğüm yeri hatırlattı

Siyah kefeni giydirdikleri...

Gözlerinden usul usul aktı hüznünü sarartan zehir

Bırak baba zehrin içime aksın

Benim öldüğüm yer cennetim cennetimse cinnetin

Baba elimden tut

Yitik çocukluğum için ağıt yaktığım güne gidelim

Beni terkettiğin uçurumda koşmak isterim

Elimi artık tutma!

Düştüğümde ipim elin olmasın

Bırak yalnızlığıma sarılayım

Hatırla baba üşüdüğümde sen sarılmadın

Yalnızlığımla sısndım

Gelme artık! ben öldüğüm yerde seni beklerim

Gecmişim terkeder olsun;sevdiğiğm terkeder

Ama yalnızlığım beni hep bekler

Geldiğinde seslen yoksam yalnızlığım karşılasın seni

Yokluğumda tuttuğun günlüğümü okumaya başla

Yabancı deil cekinme yalnızlığımdan

Terkettiğinde doğurduğum çocuğum

Üzülme emanetin değilim artık

Ben öldüğüm yere emanetim

yalnızlığımda bana emanet
HoşçakaL...

Oy Ver :