Gönlüme Yazdım Adını

gönlüme yazdım adını
öyle kağıt kalem hesabıyla
ince mühür edasıyla değil
dağları özler gibi
içime bulutlardan şekil yaparcasına
öylesine yumuşak ve
böylesine çıkmazcasına tenimden kokun
yıldızsız gecelere sığınak yaptım sesini
ümitlerin azaldığı bir ilçeden
uçsuz bucaksız taze yeminlerle geldin bana
mecburi ve anlamsız serzenişler çekerken seni
ümitlerin kaybolmaya yüz tuttugu topraklara
toprağım sensin dedin.
gitmedin!
yıkık bir şehrin silveti gözlerimizi boyarken tuzlu yollarda
geçmiş zamanların o taptaze diriliğinde
nostaljik,baygın bakışlar fırlatıyordun bana
ilklerin aramızda çoğala çoğala biriken
o narin sevecenliği
beni sana..
dalga dalga denizin tutuklusuyum ben
halka halka içim coşuyor düşününce
hani küçük bir taş atarsın denize
büyür büyür yarattıgı halkalar enginlere
ve işte..
sen o küçük taşsın gönül denizime atılan
ve halkalar alabildiğine enginlere doğru

gönlüme kazıdım adını
öyle kazma kürek hesabıyla
demir dövme edasıyla değil,
iğne oyası inceliğinde
rüzgarlarda savurarak tellerini saçlarımın
öylesine delirten ve
böylesine vazgeçilmez yapan yumuşaklığı dudaklarının
sözsüz evrenime,sözsüz öfkelerime
bambalka bir dünyanın kalıntıları arasından
çok tanıdık korkularla geldin bana
ümitlerin her daim kaybolup yeninden bulundugu
o tanıdık sesler çağırınca yine seni
gittin!
geleceğimi bilerek!
geleceğim diyerek gittin!

semalarda toz bulutu eksik olmayan
o harabe şehre dogru
ardından hiç bakmadın gerilere
sevgi yüklü sallanan eller
havada bir süre asılı kaldı
anladım!

çünkü gönlümün resmettim adını
öyle yağlı boya hesabıyla
kara kalem edasıyla değil
yok olmuş bir sanatı tekrar canlandırır gibi
tarihe meydan okurcasına
ölmüş bir hattatın mezarına selam gönderir gibi
yırtıcı bir sarılıkla boyadığım gönül defterime işledim yüzünü
hayal kurup baktın mı yüzüne
umutlar getirdiğini gördüm yıkık bir şehre inat
parçalanmış küçük hayatlara gayret parıltıları saçtım
yüreğimdeki sancılara isyan edercesine
sevgiyi buldum dipsiz bir gönül kuyusunda
ansızın gözünü kapadın,
atladın!
hiç çıkmamasını dileresine
gönül defterime hapsettim adını
yüreğinin kanayan yerlerine sevdayı bandajladın en kuytu mekanlarda...
sevildiğini bildiğin o rüzgarlı denizlere açtım yelkenlerini
deniz dalgalandı,açtı kollarını
deli bir martı yorgun kanatlarını savurup duruyordu baygın gözlerinde..
mutlulugu buldugun yer işte orasıydı!

Oy Ver :