Her nedense ben seni hep
Gün batarken sevmişim.
Sen merkezli depremler yaşadım
Seni katarak
Şimdi kurtarılmaya muhtaç
Yıkık sevdalar senden arda kalan
Artık uçuk yarasın
Kıyısında dudağımın
Gün batarken
Üstüme çöken karanlığında
Gömsemde sessizliğine bütün acılarımı
Arsız yeşertiler olur
Çığlık olurum
Günbatarken sensizliğine
Kırağı olup zülüflerine
düştüğüm
O beşinci mevsimde
Kimbilir kaç genç kız
Kıskançlığında çatladı
Hülyalarının hırçın dalgalarında
Ayın Güneşi
Gecenin gündüzü
kovaladığı
En olmadık kasırgaların bile
Dindiremediği
kaynayan bu volkan tufanında
Verimsiz ve çorak yüreğinde yetişen
Çalıların tutunacak neresi var ki
Ve sen tamamlayamadığım bulmacanın
Karelerinde saklısın
kimbilir




05.01.2003
KANDIRA

Oy Ver :