Bembeyaz bir oda
İçinde ben ve hiç kimse
Birde unutmadan sen beynimde
Sanırım burası bir işkence odası
Aşıkların atıldığı bir işkence odası
Yalnızca beyaz duvarlar ve ben
Her zaman olduğu gibi sen geldin düşüme
Düşümde yalnız kaldım hayalimle
Elinde solmuş bir papatya gönlünde buruşmuş ben
Sana uzanmaya çalıştım koşar adımlarımla
Faydasız olduğunu anladım görmüyordun beni
Sadece bekliyordun kendince
Yanındaydım sana dokunmaya çalışıyordum
Lakin nafile görmüyordun ağlamaktan
Hıçkırıkların ürkütmüştü ürken karanlığı
Bir ara duyar gibi oldun irkildin
Ve ağlamaklı sesinle kayboldun bembeyaz odadan
Bense yine beyaz duvarlar ve düşlerimle kaldım
İşkence odasında ..............

Oy Ver :