BEN ÇOCUKKEN

Bir ev vardı göklere uzanan
Çok baktım üst katlarına
Çıkılır gibi değil
Merdivenlerden düşersem diye
Korka korka
Bastım birinci basamağına
Sonra iki, sonra üç

Ceketimin sağ cebine
Annemi koydum
Sol cebine
Babamı

Geri dönsem mi derken
Geldim altıncı basamağa
Ceketimin sol iç cebine
Karımı koydum
Kalbimi ısıtsın diye

Yedi, sekiz, dokuz
Çıkmak kolay gelmişti
Onbir, oniki
Çocuklarımı sağ iç cebime koydum
Yüküm hiç artmadı

Ve
Bugün geldim
Evin birinci katına
Artık üst katları
Merak etmiyorum
Bıraktım çocuklarımı
İkinci katın birinci basamağına
Artık onlar çıkacak korkmadan
İkinci katına

Sırrı ALTUĞ

Oy Ver :