17 ağustos´ta televizyonu açtım
haberlerde bir doğa olayı
bolu ve düzce´de bir yıkım
sunucu bağırıyordu
enkazda can pazarı

keşke kırılmasaydı o fay hattı
kimi okula,kimi işine
kimi mezara gidecekti
bir yakınını ziyarete belki de
nereden bilebilirdi ki
ziyaretinin ebedi olacağını

ilk kez o zaman anladım
aslında ölüm,ne kadar yakın
ve gördüm
gümbürtüyle de geliyormuş
bazen ölüm

japonya´ya gittim o an
kalbimde bir sallantı başladı
anladım evlere inen yumruğu
insanlardı sonuçta ölen
bense,ağlamaktayım gidenlere

insanları seviyorum
nasıl olur da ölürler
bir kiremit,çimento pintiliği uğruna
anlamıyorum bu ´hayat´ hırsızlığını
deprem bir yere kadar
tedbir alındıktan sonra
tek dileğim
gürültüsü eksilmeyen bu hayatı
imgeler kadar gizli
su kadar şeffaf yaşayabilmek için
depremlerde kimse
girereken tabuta
enkaz altından gelmesin

Oy Ver :