GERÇEK AŞK

Garip ne anlar gerçek aşk, gerçek sevgiden,
Sevmedi ki hiç, şöyle doyasıya gönülden!
Lafa gelince bol, düşürmez asla dilinden,
Çoğu kez bilemez, yanılır, hiç sevmeden.

Canan mıdır en sevgili, yoksa insan mı?
Kuşlar, hayvanlar, çiçekler; yoksa doğa mı?
Dost, akraba, arkadaş, yoksa yoldaş mı?
Ana-baba mı? Ne dersin, yoksa evlât mı?

Tanrı verdiyse eğer yüreğinde sevgiye yer,
Korkma sığar oraya bütün akvam-ı beşer!
Ayırt etmeden, canlı, cansız her şeyi sever,
Ama yeri gelince insan önce kendini seçer.

Sevgi kutsal duygudur ayrılmaz birbirinden,
Sevgide kıyas olmaz, kaybeder değerinden,
Her birinin vardır ağırlığı bil ki kendinden,
Ama evlât sevgisi inan başkadır hepsinden!

Gürbüz Atabek
20/Aralık/2004 - ATAŞEHİR

Oy Ver :