Ölmek hummali bir nöbetti
Beni ilk gözlerimden tutardı
ölümüm gözlerimde baslardı
hummalı gözlerimde evindi
Ölüm beklerdi evini
Asısı sinerdi gözlerime
bu acının nöbetçisiydin
Acınla seni göğsüme yaslarda ağlardım
yaralıydım
yaralıydın
Nöbetlerimi hep gece tutardın
Akardın gözlerimden
Avuçlarıma düşerdin
Avuçlarımı öper
Bağrıma basarda ağlardım

Oy Ver :