senden söz eder atasözleri
insansı yanlarımda süren konuşmalarda?
su sanma
çağıltıyla kopan şu gürültüyü,
incinik kayalarımdan fışkıran
k a n dır

zümrütlerle bezeli yurtluğunda dolanmam
gözsüz kapısız camsız göklüce şatonuzun
öykünmek değildir şövalyeliğe,
c a n ı m ı n y o n g a s ı !
belki
gençliğimdendir erimsiz sevdalara
belki
tomurcuk ilkyaza g e ç k a l m ı ş l ı ğ ı m d a n dır

orman benimdir bendedir katmanbulutlar
küseğen şimşeklerle savaşacağım andır..
yazın gülümsemeyişi eteklerine senin,
i n c e t e p e
h ı r ç ı n k ı z ,
güneşin sana olan hıncından değil
durduğun yerin matematik k o n u m u n d a n dır

gökler bile genişliğiyle güzel
yine böyle güzeldir dostluklar, yaşam?
ve bil ki p r e n s e s
yüreğin daralırken
yoğun, sıkkın bir bunaltının kıskacında
o sana güven verip seni yatıştıran ses
akarsudan, arıdan ve o r m a n d a n dır


bir renkte ektiğin, yiyip içtiğin toprak,
inatçı kalın şişlerle ördüğün şaton,
okuduğun kitaplarla
ve duyduğun sözlerle kulak tıkadığın
senin ç o k l u k sandığın
renklerin t o n l u ğ u n d a n dır
ve gerçek olması, açık
apaçık yığınla sanrının;
sen onlara gerçek diye i n a n d ı ğ ı n d a n dır

yıldızlar yol biçer bana
baykuştan öğüt alırım sonra
sırtlanların tartışırım sempozyumunda
çamsakızı tomruklar yastığım
siper çimenler..
ve de uyuyorsam mışıl mışıl örtüsüz gümansız
türlü akıntıların üzerinde altında
öz saygıma öz aklıma i n a n c ı m d a n dır

çantam uçar sırtımdan
sekerim çayırlarda
küçümser beni başaklar, alaylı salınır
bir ç i ç e k nazlı nazlı şatonuzun çayında?
aksar yürüyüş,
can yanar
ıslanırım?
ve hala yitmiyorsa yüzümden gülücükler
beni fark edeceğini u m d u ğ u m d a n dır.

t a t l ı l i m o n d a v r a n ı ş ı m
s e v g i l i m
daha yeni çağlayan çocukluğumdan değil
b e n i f a r k e d e c e ğ i n i u m d u ğ u m d a n dır

Oy Ver :