Gözlerimi ovalayarak taşlar arasında gezerken,
Tan yeri yeni ağarıyor vakit çok erken.
Ben değilim anasını bekleyen,
Otlattığım kuzulardır bekleyen.

Güneş yükselip gölgem kaybolurken,
Ayılıyor bu miskin beden.
Ben değilim bu merayı terk eden,
Kuzulardır beni de merayı da terk eden.

Bir ses geliyor sessizliği delen,
İrkiliyorum ama anammış seslenen.
Ben değilim ona yürüyen,
Gece yarısı uyanmış bu uykusuz bedendir yürüyen.

Göbekören, 1994

Oy Ver :