...ve yazılan satırlar sana çoktu.
Çoktu bir tanyerini sana anlatmak.
Ve çoktu bir yagmur damlasının içine yerleştirilen bir dünya.
Ne anlardınki bir gülün kırmızılıgından...
Ne anlardınki yalanlarının
içime sapladığı hançerden...
Tutulan dileklerimin birini bile
sana dair dilemenin,
dileklere bile yazık ettiğini
ve beni yuhladığını,Nasıl bilebilirdim...
Kana bulanan satırlarım,Canlarım...
Bir kelimemi bıle sana dair harcamak
ne kadar komik,Degilmi satırlarım...
...Oysa ben,güneşin doğduğu yerlere bakarak
kuruyordum düşlerimizi...
SEN,,,Güneşin olmadıgı mekanlardayken,
NASIL BİLEBİLİRDİN UMUTLARIMI...
...Ama yinede,güneşi ve tanyerini görebilecegini umdum...Şimdi sus ve beni dinle,Kusursuz bunalımların kankırmızı katili,Sen hep bana içimdeki seni özlettin.Yol aldıkça kendi derinliklerimde,Hep senin sılan boğdu beni,Ama sen hiç yoktun.Şimdi artık yokluğundanda gidiyorum.Öğrendimki gitmek güzeldir...

Oy Ver :