PARMAKLIKLAR

Sürü sürü insanlar,küskün çehreler.
İnsana hüzün veren ahu efkarlar.
Parmaklıklar arasında ahlar,vahlar.
Hüzünlendiriyor insanı insanlığından ötürü.

Parmaklıkları ıslatan o göz yaşları.
Pişmanlık duymuş o başları.
Yıllar yılı o bakışları.
Hüzünlendiriyor insanı insanlığından ötürü.

Gece gündüz gün sayılıyor,hayat takviminden.
Hayat bitiyor,yıllar geçiyor bilinmeden.
Hüzün,yeis,yas ise duygular.
Hüzünlendiriyor insanı insanlığından ötürü.

Düşünüyorum,bu parmaklıklar neden var.
Değer verilmiyor,menfaat,torpil var.
Çözülmüyor sorunlar,düşünülmüyor insanlık.
Düşündürüyor insanı bu karanlık insanlık. İlkay COŞKUN

Oy Ver :