BAHAR GÖZLÜM

Bahar gözlüm..
Her seher vaktinde geçersin
Dar sokakların matemli kaldırımlarından
Bir bulut çöker yüksek dağların heybetli yüreğinde
Takılı kalır en tatlı bakışlar ardından
Ah tutar yaşlı çınarın pejmürde gövdesi
Bahar gözlüm...
Taştan değil yufkadandır yüreğim
Taşıyamaz gamzeli yanağındaki esmer beni
Firuze gözlerinde sakladığın özlemi değil
Bakamam ben zaten görmeyeli kaç bahar oldu
Topukların dövdüğü kaldırımların feryadına özledim
Bahar gözlüm...
Bu duyguyu hissetmeyeli kaç yıl oldu
Toprağa gömdüklerim hazin bir keder oldu bağrımda
Göğsümü delen ayrılıklar dert oldu bana
Baş ucumdakiler uzak kaldı bana
Acıdan kolye yaptım boynuma
Bahar gözlüm...
Zülfün teliyle astın beni darağacına
Ne çiğ damlasında ıslak bir kabarcık dökenim
Ne de beni saracak kar beyazlığında bir kefenim
Camekanda kaldı yosun tutan hasretim
Yüksek ökçeli topuklardır öksüzlüğe götüren bedenim
Külümü hoyrata savuran cellatlarımı özledim
Bahar gözlüm..
Neymişsin sen yumurta sarısından çıkan bir kırlangıç mı
Yoksa dağların duruklarında gezen bir ceylan mı
Atın yelesinden savrulan bir rüzgarı mı
Beni ölüme çağıran Azrail mi yoksa
Nasıl anlatayım ki görmeden kör edersin celladını
Bahar gözlüm.....


A.Vahap ERGÜVEN

Oy Ver :