ANNE

Bu gün günlerden Cuma
İş yok güç yok
Sığınmışım bir kahvehanenin ücra köşesine
Dışarıda zemheri ayazı
Kar tanecikleri uçuşuyor yüreğimde
Poyrazın gizemli yörüngesinde
Çaycı görecek diye ödüm kopuyor.
Utancımdan al al olmuş yanaklarım
Ellerim tirtir titriyor, kalbim bir acayip atıyor
Ceplerim boş, cüzdanım olmadı zaten
Kafamı gömmüşüm kahvehanenin uğultusuna
Dalıp gitmişim acılarıma anne
Evde ekmek bekleyen kızıma
Yalın ayak gezen hanıma, ne diyeyim ben şimdi
Ben mahsur kalacağım bu ayaza anne
Gebermiyorum da kurtulayım
Nasıl dayanabilirim bilemiyorum
Köy kokulu yüreğini özledim anne
Buram buram dağları ve çağlayanları
Gelincikleri özledim anne
Ekmek bedava,su bedava,hava bedava
Babamın nasırlı ellerini özledim anne
Söyle be anne ben tek başıma ne yapabilirim
Bu köhne dünyada
Kızıma bir kırmızı pabuç alabilecek miyim
Ellerim ekmekle o ahşap eve çıkabilecek miyim
Dindirebilir miyim anne
O masum bebeğin acıya boyanmış göz yaşlarını
Gülerken okşayabilecek miyim ceylanımı
Ben bu garip yudumda mahsur kaldım anne
Dinlemedim ben seni , bilsen ne kadar acı çekiyorum
Bu gavur ölüsü akşamlarda
Islak bir melodi yuvarlanırken dudaklarından
Açtığı derin çizgileri , sevginle taşındığını anlayamadım
Anne...
Ah anne ah.. güldüremedim yüzünü
Hep acı oldum kalburunda , dert oldum yüreğinde
Yarım kalan bir beste oldum dudaklarında
Ben senin sevgini hak edemedim belki
Ama artık anlıyorum seni anne
Taşıdığın kalbin büyüklüğünü ve ağırlığını biliyorum anne
Ölürsem eğer anne , kızıma bana baktığın gibi bak
O yavru ceylanımı , senin beni sevdiğin gibi seviyorum



O sana emanet anne..ve babamın merhametine
Beni özlediğinde anne onun gözlerine bak
Bak anne kızımın gülüşlerinde gülücüklerimi
Acılarında ise boğulduğumu göreceksin
Ben artık gidiciyim , arkamda bir yığın acı bırakarak anne
Ama sen beni merak etme anne
Ben zaten hiç yaşamadım ki
Varlığım ızdırap , yokluğum bel ki kurtuluş olur anne..
Kızım sana emanet anne ...
Ona bana baktığın gibi bak anne
Canım annem...


A.Vahap ERGÜVEN

Oy Ver :