KARANLIKLARDAYIM


Bir adam,
Dostunu görmediği zamanlarda
Körleştiğini;
Hiçbir şey görmediğini söylüyordu..
Bendim o adam.

Oysa şimdi,
Hani kör olduğum zamanlardan biri,
Hani o körün görmediği karanlıktan birindeyken
Ama
O karanlığı gördüğüm için,
Körüm ?den vazgeçerek,
Ama yinede
O kör karanlıktan başka
Hiçbir şey göremiyorken,
Yani o kör karanlıkta
Ve bu sağır sessizlikte,
Karanlığın o sonuzluğundan
Biraz daha karanlık bir hayalet gibi
Gözlerime yaklaşıyorsun..

Hissediyorum?

Hissettiğimi anladığım an,
Kimsesizliğimi koluma takıp
Bana ayrılan bir yer olduğuna inanarak,
O karanlıkta
Karanlığına karışıyorum.

Karanlığın
O her şeyin karanlığı olan bir yerinde
-galiba unutmuşluğundu-orda uzanıp
Ama ondan daha karanlık olan özlemişliğini de
Kendime yorgan uyapıp,
Bir de
Başımı koyduğum,
Bu yine karanlığın bir tonu olan hüznün yerine
Başımı koyabileceğim
Bir de dizin olsaydı
Diye düşünerek,
Ve hiç düşünmeden kendimi;
Gözlerimi kapatıyorum
Körken kör olduğumu sandığım zamanlarda..

Yine bu zamanda,
Gördüğüm karanlığa karışıp,
Karıştığım karanlıkta
Gözlerimi kapatıyorum.

Yorgun?

-Yorulmuşluğum
gözlerimi kapatabileceğim kadar
güç verebiliyordu bana?

güzlerimi kapatıyorum,
biraz daha karanlık dileyerek;
karanlığın en koyu olan
tanrıdan..

tanrıdan karanlığı istiyorum gözlerime..

gözlerime,
senin karanlığın dışında;
bütün karanlıkları istiyorum,
gözlerimdeki o karanlıkta,
seni
biraz daha
iyi görebilmek için..
-görebilmek için her şeyi-

biraz daha yaklaş..

biraz daha yaklaş..
görür gibiyim seni..




XALE XALUK

HALUK YARBATAK


03.03.2005
05:00

Dostuma,
Yüreğimle
Ve yaratabildiğim bütün karanlıklarla..

Oy Ver :