KİMLİKSİZ AŞK DA YOK


Kim
(siz)
lik
siz
bir hayat,
ve bir de
kim
(sesiz)
bir aşk..
böyle işte
daha ne?
Ya da
En başa dön-elim,

Bir de dönüşüm olmasa diye düşünerek..

Başa gelince kalbinin
O
Kocaman boşluğunun orda oluyorum..

Kimsesizim derken atladığım o uçurumdan

Kalbinin o uzaylıları tartışan ahmakların arasına bir umut olarak düşüyorum..

O kocaman evrene yetmeden bittim..

Ki düşerken düşlerime bile aldırmamıştım..

Düştüş düşünerek düşlerimi..

Düşerken diğer adın oluyorum:umut .

O dayanılmaz sancı..

Adındı beni koşuşturan,

Bu kirli temizlikte..

Adındı kar soğuğunda beni ısıtan

ben donarken kapının

o nefesini dışarı veren

boşluğunda..

Yalan değil sicili bozuk ayrılıklar..

Bunu da biliyorum..

Her akşam

yani o sabah a doğru olan akşamda

Bir Yusufçuk kuşu uyandırıyor düşlerimden?

Düşünden..

Vazgeç beni unutabileceğini sandığın düşünden..

Beni unut maya çalışacak kadar seviyorken

Bütün aşk sözlüklerini karıştırıyorsun,

Unutmaya çalışmanın ne demek olduğunu anlamak için..

Daha ne arıyorsun felçli gözlerinle adımı?

Bak yusufçuk kuşunun,

Sesinin olduğu yöndeyim.

O sokak lambasının hemen orasında.

Hani sokak lambasının ışığının olduğu yerdeyim..

Hani o kavak ağacının yapraklarını

Sana şiir yazmam için üstüne ,


Döktüğü yerdeyim.

Hemen orda..

Bana kalırsa ben hep burada olduğum yerde beklerken,,

Sen tesadüfen okuduğun bu şiiri

Kendin için olduğunu bile bilmeyeceksin.

Bilme?

Sen,

Seni seviyorum derken

Bu ciplak yalnızlık da

Herkes i uyandırmak istiyorum,

Kuru uykularından..

Ya da ben senin yenilgini taşıyoken,

Sırtımdaki dünyayı içine aldiğım çuvalda,

Gel..

Hiç düşünmeden..

Yarın yok ki diyordu ya bir şair..

Öyle işye..

Yarının kendisiydinde?

Ben yine de o şaire inaniyordum..

Yoksun işte..


Xalexaluk

Haluk yarbatak

Oy Ver :