Şiirin gurub vaktinde,
Yoldaşı İlhamı bekliyordu...
İlham göçmen kuşlar gibi,
Çok uzak iklimlerden geliyordu...
Umutlarımla beraber.


Düşünüyorum...
Ben umut çıkmazlarında
Kaybolacak adam mıyım?..


İçimden bir mevsim tutuyorum,
Gülüşlerinde ılık baharlar saklı.
Umuduma karanfiller takıyorum,
Alı al,moru mor karanfiller...
Umutlar tutkuların,
Kördüğümlerini çözüyordu...
Gökler yine;
Toprağa olan borcunu ödüyordu...
Yağmur yağıyordu...

Oy Ver :