Bir dünya çıkmıştı kalemimizden hani?..
Güneş ne mızrak boyu kalkardı,
Ne tabanca,ne tüfek boyu...
Hürriyet boyu sınırsız doğardı güneş,
Batacağa yakında sararmazdı,
Kızarır,kızarır,kızarırdı keyfince...

Umut deryasına yelken açardık hani?..
Bilmem kaç yılında batan,
Transatlantiğe benzemezdi ama,
Yinede buram buram sevgi kokardı yelkenimiz...
Aşk kokardı,yaşamak kokardı en azından...

Denizler maviye dururdu hani?..
Yine de biz çimen yeşilinde karar kılardık...
Yeşili sevmiştik bir kere,
Yeşile gönül vermiştik...

Hürriyet için nişana dururdu hani?..
Orada ondörtlülerde...
Yaşamak namlu ağzında değildi şimdiki gibi.
Hür yaşamak ülküsüydü insanların,
Sevmek,sevilmekse türküsü...
Söylesene bizim kalemimizden çıkan dünyada
Beş paralık bir kurşunla mı noktalanırdı,
Bir yiğidin yaşam öyküsü?..

Oy Ver :