Boğuluyorum dipsiz kuyularda
Hükmüm belli
Yüreğim idam sehpasında
Asıyorlar benliğimi
Yetişmem gerekir imdadına

Feryadını duyan yok
Korkutuyor bu yalnız kalabalıklar
İradem prangalı,esaretinde
İpler dost bildiğim düşmanım
Korkularımı doğuran
Nefs denen ibarenin elinde....

Oy Ver :