SEN MAVİYE ÇALAN



Kondu beyaz martılar sayfana
Bir çiçek açtı ucunda kalemimin
rüzgarlar kovdu uykularımızı
Sevgi yağmurlarıyla ıslandı
kelimeler
süzülürken sevinç gözyaşları gözlerinden
Yaşam şiir olup dolmuşsa yüreğine
´´Yazmak´´ yaşamaktır..
yaşamaksa aşk

Alabildiğine mavinin içinde bir şair
Alabildiğine mavinin içinde
Sanki âşık gibiydi,
Ölümüne uçuyordu martılar
Aşkının ölümüne maviliğinde.
Her seferinde haykırdılar aşklarını,
Mavi gözyaşları bile martının...
Geceleri gemilere fener ışıltısıydı
Gündüzleri istanbul´a
aşkını anlattı,
mavisini,
Kayalıklardaki deniz kızlarına...

Seni sevdiğim gibi
martılarda gözlerini seviyorum,
saçlarını, güneşli bakışlarını seviyorum
Bakışların mavi, yeşil, kırmızı,
siyah ya da kahverengi gibi
Hep güzel bakıyor.
Yok mu şu beni sana çaresiz kılan gülüşün,
yalnızlığımı gideren sözlerin
beyaz kuşlar gibi sayfalara
martıların gözleri gibi
Varlığından habersiz yürüyordum
Kadıköy de sahilde
Beyoğlu´nda yaşlı bir kemancının yanında
Gözümde seneler, dudağımda eski şarkılar
Gece limanda yıkılmamak için zorlandım
Şarhoştum yaşamak için sebepler üretiyordum kendimce
Korkarım gözlerine her bakışımda eriyeceğim
Aldığın gibi yüreğimi çoğalacağım



sen maviye çalan
bir martı gibisin.
Dünyanın en hassas,
en tatlı martısı.
süzülüyorsun,kanatlarını çırparken
senle çırpınan sevda dolu yüreğime

YUSUF UYGAR

Oy Ver :