can bu tende emanet kaldı diye
baharlarıma hazan değdi sebepsiz
umutlarım yeller misali
gözlerim fersiz
yüreğim har
can bu tende nefessiz kaldı
aglasam inlesem ne care
ha geldi ha gelecek diye
üredikçe korkularım
belki kapımda nöbet bekleyecek
bu kahrolası ölüm
ne senden ilerisi ne senden sonrası
artık
yüregim ellerinde
fermanım dillerinde
kaç asır geçti üzerinden
can bu tende emanet kaldı ya
alışamadım ayrılığa
hayalin de avutmadı artık kanayan yüreğimi
gözlerim unuttu tüm eskileri
ama yine de
can bu tende emanet kaldı

Oy Ver :