Yitik Kent



´ küçük kıza...´

bu ilk şiir değil ardından
bir çocuk kadar masum
bir cellat kadar zalim
gözlerine yazılan...

gözlerin ki;
yitik bir kentin sokakları gibidir,
örselenmiş
yürüdükçe
canımı acıtır dökülen ceviz yaprakları
rüzgar bir hışımla geçer
saçlarının kokusunu getirir
o an
ölüm öyle büyük bir özlemdir ki içimde
anlatamam...

Oy Ver :