Sen yoksun
sürgünlere yolladılar beni habersiz
yüreğimdeki aşkımla birlikte
köz gibi yanan sevdalar soğumadan
zaman bırakmadılar sevmeye
yazmak zor herşeyi kalemle
itiraf etmek zor sevgiliye gerçeği
yeminliydim karanlıklara sana ulaşmayacağıma dair
ancak ümitsizlikler beynimi ele geçirmişti
yani rüyalar acılar içinde biterken
bende bir pencere köşesindeyim ve sen yoksun
yokluğunda gecelerle arkadaş sırdaş yoldaş oldum
ama yokluğun ebedi gibi
geleceğine sende inanmıyorsun bende
kötü bir ihtimalle yaşıyordum ve ağlıyordum
ama sen yoktun
dudağımda kanlanmış susuzluktan
mecal yok aşk suyundan içmeye
aradım seni bir bardak aşk şarabı için
ama kahretsin sen yoktun
bir deli düşünce içimde yılan gibi
ve örümcekler ağını örüyor kalbime
sana ait ne varsa hepsini alıyorlar
gel yetiş kurtar beni diyorum ama
off off sen yoksun
günler geceye giderken
bense sensiz güneşsiz sabahlara
ayağım altında uçurum ve düşüyorum acılara
tut ellerimden diyorum sana
ahh! sen yoksun
kezzabla karışık ihanet şerbetini içerken
artık hiç acı hissetmiyorum
zaten ölüler yaşamazmış
kertenkele heyecanı sinem de yarasa gözler üstümde
nasılsa kurtuluş bana yok bu elemlerden
ümitsiz bir ses ile çağırdım seni ama
sen yoksun
kahretsin yıkılsın gitsin bu sessizlik
sensizlik
ama umut hala çığlık gibi kulaklarımda
sen yoksun
emre yaman
11.11.2003

Oy Ver :