Gün ağırırken düşünüyordum kendimce
Gecenin bütün ağırlığı üstümde
Seni seviyorum diye haykıracak olurken
Boğazıma gömülür her seferinde kelimeler

Gün ağırırken düşünüyordum kendimce
Çıldırası özlemin var içimde
Seneler benide sürüklüyor çaresizce
Bittim bir kelimede

Gün ağırırken düşünüyordum kendimce
Boğulmuşum kendi sessizliğimde
Geceden kalma gönlümde seni anarken
Gözlerim ıslanır kalırdım

Gün ağırırken düşünüyordum kendimce
Güneşin doğuşuyla batanım ben
Sen sen diye yananın ben
Son sefer yolculuğunun son yolcusuyum ben

Gün ağırırken düşünüyordum kendimce
Gece kör zifiri zindan ışığı beklerken
Karanlığın kapısı açılmıştı yeniden
Kaybolmuş ruhumun bedeniydin sen

Oy Ver :