uzanıyorum sonsuz bir boşlukta
ağlayamadan çürüyorum
durmuşum ama gidiyorum sanıyorum
başladığım yerdeyim utanıyorum
zamanın artığını gözlerimden sökmeye çalışıyorum
buldum oldu derken
sinirlenmiş günlerin acı tadını alıyorum
dayanamıyorum
tekrar başlasam
zamanın yaşlanmış zulmünü yenebilirmiyim
bilmiyorum
bedenimi tartacak bir yer bulamadım
dayanamıyorum

Oy Ver :