Ömrünün çığlığına kapılmış
Ölümün gerçeğinden sapmış
Bu sebepten hüzünlüyüm
Gönül biçare,kendinden,solmuş.

Her haykırışında deli ömrünün,
Kaybettiği özünün,
Çıkması zor elbette ki
Serseri derinliğinden.

Belki köhneleşmiş düşüncelerinden
Yıkılır bu duvar aniden,
Diye düşünürsün lakin
Olmaz mı hayatın o zaman harabeden.

Ama ne çare bu müptela ayıbın,
Saplandığın hilekar tavrının,
Geçebilesin önüne,
Her gün üstüne bir taş koyduğun yanlışının.

Oy Ver :