Çıkıp geldin öylece bir Temmuz sabahında hayatıma.
Dikip gözlerime, direnilmez güç gizli gözlerini,
Ararcasına en kuytularımda, bildik bir şeyleri;
Masalsı diyarların efsane kahramanı,
İnsanı sersemleten yalın gerçekler gibi,
Öylece çıkıp geldin.

Sağlam kuleler gibiydin karşımda
Dimdik, yürekli ve kararlı.
Meydan okurcasına zamana
Uyandırmak ister gibi; hatta sarsarcasına,
Yenilmez kalelerin kuşatmasındaki korkularımı,
Yüzyıllık anıların pas tutmuş kilitlerini
Ve buzdan odalarımı cözdün bir anda.

Gözlerin, sanki güneşti...

İste ben, o günden beri;
Ne kadar kaçsam da, dolaşsam da öteleri berileri,
Oyalansam, uyuşsam, dirensem hatta;
Bu çagda keşfedilmemiş gizli bir silahın
Karşı konmaz gücüne sahipti sevgin.

Yavaş yavaş değil, bir çırpıda işleyip en derinlerime
Kendi bildiğin gibi boyadın kanımı, kendi rengine.
Ve kilitlediğinde gözlerini gözlerime,
Tekrar dirilmek için hazzında çözülmenin,
Kendinden geçmişliğinde, aranan o birliğin;
Sen artık, benim vazgeçilmezimsin.

Ben seni;
Gün ortası ayaz kesen ulu dağlar kadar,
Adı bilinmez adalara uzanan engin denizler kadar
Ve gözlerime güneşler doğuran gözlerin kadar sevdim.
Ben seni;
Yüreğimle de,
Aklımla da sevdim...

Oy Ver :