Bir çocuk Buldum Göz Yaşlarımda



bir çocuk yordum vurdum duymaz bakışların ardın da
ve bir çocuk buldum göz yaşlarım da
ipek dokunuşlu ellere hasret, yüreklerde sızı var
bir çocuk unuttum aldanmışlığım da...

tarih dört haneli bir şehrin peşinde
zaman,varlığından habersiz mi işliyor ne
hüzün bütün perdeleri indirmiş güpe gündüz
bir çocuk uyuttum güneşin geceliğinde..!

kanatlanmış gök kubbe kendine bileniyor
toprak tahtından memnun giden kalan bahane
yeşile soğuk vurmuş inceden çiğ iniyor
bir çocuk büyüttüm dikenin sinesi de...........!

işte o çocuk öldü..
kimin acı kaybı bu?

Ahmet Atmaca

Oy Ver :