KATİL

Kırık bir kalpten geçti son yılım
Zamana inat sensiz geçen zamanı sakladım

Karanlık hayallerin ortasında yaktın
Kör bir genci kavuran son kibriti
Söndürmeye yetmedi
Vasati kırk damla gözyaşı
İçimde sakladım
Kimse görmedi dumanını

Rüzgar çıktı senden sonra
Yağmur yağmaya başladı arkandan
Giderken bıraktığın yaradan sen akmaya başladın
Kırık kalbime doğru
Ne rüzgar ne yağmur ne de sen
Hiç biriniz durmadınız
Üçünüzü, aynı yerde sakladım

Çok sevdim
Hepsinden daha çok
Daha fazla gözyaşım aktı senin için
Daha uzundu saydığım günlerim
Geceler uzun gündüzler kısaydı
Ben öldüm
Katilim bulunamadı

Yalnız kaldığım zamanlar oldu
Sesimi bile duymadım çoğu zaman
Adımı karanlıkta yeniden aldım
Her adımda yaşamdan uzaklaştım
Bir hayalet gibi
Kendi katilimi aradım

Çok aşklar yitirdim ben
Hiç kaybedilmez bildiğim aşklarda
Çok kereler yenildim
Kısır döngüler içinde kendimi kaybederken
Her seferinde bir mezar kazdım kendime
Bir aşk bitmeden diğerinde demirledim
Kendi cinayetimde katildim.

Oy Ver :