Karanlık ya geceler!
Issız ya, karanlığı bile üşütecek kadar zindansı.
Ya bana geceler!
Sensizliği örttüğü akşamlarında,
İçimde bir pus havası, Nasıl olurum bilsen.
Bir ürpertidir yakalanışım uykuya.
Yanlızlığın kollarında.
Oysa sen varsın biliyorum,
ses versen geliyor sesin duyuyorum,
Ama sensizliğinde geceler!
Karanlık ya geceler.
KÖhne köşelerde sığıntı kalırya gündüz kuşları,
Ya bana geceler,
Sığıntı bir düşünce alırken zihnimi,
Sensizlik adımlarıyla,
Üşütür hislerimi.
Yanlızlık sarmalamışken dört yanımı,
Ya bana geceler.
Üşümüşlüğüm, yanlızlığım,
Senin ısıtan sıcaklığın,
Düşüncelerimin sarhoşluğundayım.
Bu geceler.

Halt.

Oy Ver :