SENSİZ GÜNÜN HİKAYESİ
Sen yoksun ya bugün
Artık bomboş koridor
Daha bugün anladım
Sensiz yaşayabilmem zor
Aklıma geliyor attığım voltalar
Sen yoksun yoksan volta neye yarar
Ve odalar sahi odalar
Odadakiler sanki şeytanlar
Her şeyden sıkılıyorum
Her yer ve her mekan dar
Ya insanlar o güzelim insanlar
Bugüne kadar dostumdular
Şimdi birer şeytanlar
Her şey gözüme kötü görünüyor
İçim sıkıntıya bürünüyor
Ruhum mu ayaklar altında
Sanki yerlerde sürünüyor
Bugün yaşarken ölünüyor
Odamda dost insanlar
Konuşuyor konuşuyorlar
Duyamıyorum
Kahkaha üstüne kahkaha
Uyamıyorum
Böyle devam etti öğleye kadar
Saat oniki işte yemekhane
GÜL?ü görmek için yemek bahane
Bu mekanda sen yoksan
Bu yemekten bana ne
Zeydan Tamay?a takılıyor
Gülüyor gülüyorum
Bakma güldüğüme
Sıkıntıdan ölüyorum
Tabldotu masaya koyuyorum
Yemeden doyuyorum
Öğle sonrası tesellim
Elimdeki firuze
Hani benziyor ya tıpkı sendeki göze
Kulağımda firuzeden şıkırtılar
Sen yoksun var olan sıkıntılar
Velhasıl sensizlik ruhumu deldi
İşte sensiz günün sonu
Servis saati geldi
Üçyüz altmış derece dönüyor
Her yeri tarıyorum
Seni ve sesini arıyorum
Başım dönüyor bulamıyorum
Sen yoksun sen yoksun
İntizar etmek istiyorum
Edersem dilimi arılar soksun

FİKRET OĞUZTÜRK
Fikret Oğuztürk

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com