PAMUS-1
Bir Allah bildi kalbimi
Bir de sen bilemedin pamus

Seni düşünüyorum pamus
Bulutların memesini sağarken
Toprakların yüreğini okşarken
Damlalar kirlenir düşlerimde
Umutlar kirlenir
Yine de git diyemem sensizliğe
Ama git!.. git vakit varken...

Kalbimin sesini dinle pamus
Önceden böyle mi çarpardı?
Gözlerimin içine bak pamus
Önceden böyle mi bakardı?
Sen buradan gideli pamus... sen gideli
Her şeyimi alıp götürürken
Hülyaların tadı buruk yüreğimde
Gerçeklerin tadı buruk...
Ahular buğulanmış gözlerimde
Depremler kıpırdamış
Sen buradan gideli pamus... sen gideli
Beni bana benzetemediler

Ne olur darılma pamus!..
Yaşıyorum diye kızma bana
Kan verirdim yaşasaydın
Can verirdim yaşasaydın
Seni veremezdim pamus

Bileklerim güçsüz kaldı çoğu zaman
Ayaklarım nasır tuttu
Hüzünlerin mührünü vurdular alnıma
Yaşamın çilesini...
Yine de yaşıyorum pamus
İstemeseler de yaşıyorum
Seninle de olsa... sensiz de olsa...
İmtihan içinde imtihana koşuyorum...
Aldırma pamus!.. sen aldırma bunlara
Beni tanımaya çalışma
Izdırabını sorgulama gözyaşlarımın
Kırgınım diye darılma!..

Beni ağlatma pamus!..
Ağlatma bu geceleri
Anlatma sırlarımızı
Anlatsan da anlayamazlar zaten
Beni bir tek ´Gül Endam´ anladı
O da yanlış anladı
Ve bir gün
Çekip gitti pamus...


Mustafa ATİŞ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com