Bir Yaşam Öyküsü
Sessiz sedasız olmuş doğuşum
Çığlığımı garip anam duymuş sadece
Ağlamış geleceğime
´´Çileli yavrum demiş´´
Göz yaşıyla yıkamış yüzümü daha ilk günden
Yumuşak ekmeğe katık yapmış kuru ekmeği
Taş ocakta kaynattığı su, şeker katınca aşım oluvermiş
Hele ekmek doğramışsa, ziyafet! ..
Paçavradan sökülen iplerle mozayik olmuş kıyafetim
Rengarenk fakat soluk yorgun...
Çorabım hiç zaptedememiş parmaklarımı
Çarığım engel olamamış tabanımdaki nasıra
Zaman zorluda olsa geçivermiş
Okullu olmuşum heyecanla
Bir omzumda bez çantam, diğerinde boya sandığım
Okul çıkışı, soluğu hep aynı nakaratla arşınladığım
Sokakta alıvermişim
´´Parlatalım abiler...´´
Bazen öfkeli bir abinin tokatı patlamış suratımda
Bu tokat, kaderin sillesiymiş bilememişim! ..
Sandığım parçalanmış ürkek gözlerimin önünde
Parçalanan geleceğimmiş görememişim! ..
Yllar geçmiş ´´artık koskoca delikanlısın´´demişler
İnanamamışım büyüdüğüme
´´İyi ama ben çocukluğumu yaşayamadımki...´´
´´Bisiklet binip, çember çeviremedimki daha..´´
´´Olmaz...´´ diye hayıflanmışım
Hor bakışlardan kaçmak istemişim uzaklara
Hani dillere destan
Taşı, toprağı altın İstanbul´a...
Gözlerimi şık giyimli, kibar telafuzlu insanlardan alamamışım
Her biri birer ilah oluvermiş gözümde
´´Herhalde çok önemli insanlar´´ diye düşünmüşüm
Kendime haksızlıkla
´´Bunlar gibi olabilsem...´´ demişim içimden
Konuşmaya utanır olmuşum kaba lehçemle
Dinlemeyi öğrenmişim bu sayede
Konuşmayı da onlar gibi...
Kıyafetim de olunca, yanımda buluvermişim sahte yüzleri
Görebilmişim gerçeği sonunda
O şık kıyafetleri bir şeyden mahrummuş meğer
Bomboş bir silüet ve kıyafetten ibaret
Sesim çıkıp konuşunca anlamışım
Kibar telafuzların altında
Kaba ruhların saklı olduğunu görmüşüm
İnsan olduğumu farketmişim ilk defa
Mutluluğun uzak olmadığını görmüşüm
Sıkı sıkıya sarılmışım hayata.



Tamer Duran

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com