ŞİİRSEL İÇGÜDÜ
Gece üstümü örten yıldızlardır
Gündüzse geceden kaçan korkak!
Sen gündüz olmayı istedin
Bende gece.
Çünkü en büyük cinayetimi
03:30 da işledim.
Kalbimi vurdum,
Mürekkebi bitmiş kalemle.
Kopardım seni yüreğimden
Sözlerimden sildim ismini.
Ağlamadım,
Acımadı kalbim çünkü.
Şimdi o kadar rahatım ki,
Neydi o
Şiirsel içgüdüden çektiğim.
Olmak zorunda mıydı
Kışın elinde elim.
Katilim ben,
Vurun kelepçeyi,
İşte bileklerim...
Buyrun
Yırtın işte afişim:
Ben artık ölmeyeceğim
Nedir bu,
Şiirsel içgüden çektiğim...


Kenan Koçak

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com