Sonsuz Cebir

Sonsuza yaklaşacağını düşlediğim bu sevdanın kaçıncı terimiyim acaba?
Söyle ne kadar uzaksın epsilona?
Olasılığımız yok mu birbirimize?
Rasyonel değil miydi yoksa sevdamız?
Kapsmıyor mu yoksa ikimizi bu evren?
Kaç bilinmeyenli denklemsin içimde?
Daha kaçıncı kuvvetinim,
türevimi mi almam lazım kendimin?
Limiti var mı bu sevdanın?
İşlemler yapıyorum,
kombinasyonlarını alıyorum düşüncelerimin,
oranlıyorum seni sonsuza;
bulamıyorum..
Tek çarpanım SEN olduğun halde neden ayrılamıyorum sana?
Senin için integrallerle cebelleşirken,
mutluluklar neden hep bize teğet geçiyor?
Bağıntılarımı eşitsizliğinin diğer tarafına gönderiyorum.
Sadeleştirip analitik düzleme indirgiyorum düşüncelerimi
o da yetersiz kalıyor yokluğuna..
Katı cisimler kadar KATI mısın bana?
Doğrularımız kesişmiyor sonsuz düzlemin hiçbir noktasında.
Kaçıncı dereceden kökünü almam lazım senin;
sana ulaşmak adına?
Seni çözemezken hep bi eşitsizlik çıkıyor fonksiyonlarımda..
Sonsuz bölü sonsuz belirsizliği bile
yokluğun kadar koymuyor beynime!..
Görüyorsun işte güzelim genişlettiğim sonsuz CEBİR bile
yetmiyor SEN i anlamaya...
umur örkmez

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com