iNSAN BiR KERE SEVER
Insan hayatinda bir kere sever
Bir kere herkesi, herseyi hiçe sayar
Sevdiginin bir gülüsü ugruna
Sevdigi sevgisine layik degilse bile
Yinede o sever, yaslar korkutmaz
Bekler, günlerce, aylarca, yillarca
Taki bir gün herseyin bosuna oldugunu anlayana kadar
Ama yinede pisman olmaz, güzel bir hatira kalir
Belki bir gün unuttugunu sanir baskasini sever
Ama unutmaz?
Nasil ki yara kapandiktan sonra izi kalir
Iste o da bir benzeridir, gönülde sizisi vardir
Belki günü gelir aglayarak animsar
Bir günde usul bir gülümsemeyle
Yanar, susar ve yanar, asla kimseye açmaz derdini
Kirletmez anilarini, o günleri
Beddua etmez, hep iyi olmasini ümit eder
Hatta onun için dua bile eder
Evet belki tekrar sever ama?
Kimse kimsenin yerini alamaz
Ne kadar acittigi da olsa yine de onun yeri ayri
Ilk sevinci, ilk gözyasidir o
Insan bir kere sever, ikincisi olur
Ama ilkin yerini alamaz
Gönlünde baska bir yer açar digerine
Ama ilkini asla atmaz, o hep orda kalacaktir
Gömülü de olsa, tozu ordadir
Insan unuttugu anda ölmüs demektir
Asla unutmaz, aci tatli içindedir
Insan hayatinda bir kere sever?

Ceylan Sen

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com