Çünkü sen baharın ta kendisiydin
Bir kanattı bakışların
Saka kuşlarının titrek baharlarında?
Kalbin aşk üreten bir çiftçiydi
Sınırları belirsiz arazilerin
Toprağına tutkun


Sen gelince bahar gelirdi
Ama sen bilmezdin
çünkü sen baharın
ta kendisiydin?

Umutsuz iklimlerin yoktu
ağaçlar soyunurken gökyüzüyle ağlaşıp
yoksulluk diz boyu,çaresizlik alabildiğine
altın yağıyor sanırdın ağaçlardan
bilmezdin ne soğuk ne de yalnızlık
çünkü sen baharın
ta kendisiydin.


Kuşların vardı senin, renklerin
sıcak ülkelere giden kanatlardı
bazen yorgun bazen kırgın bakardı
gözlerin?
Terkedilmiş köyleri bilmezdin,
harabeleri ya da kimsesizliği
çünkü sen baharın
ta kendisiydin?

Yılda bir bağlayıp ne kadar kelebek varsa aşka
sevdalandırırdın tomurcukları
dallara,
aşka aşılanan bütün güller tutardı
ve insan eli değince bir kere
vanilya çiçekleri sen kokardı?


o.p
onur pancarci

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com