AGLADIM..

Bitmesin diye...
Ağır ağır yürüdüm sabaha;
Yorgundum!
Doya doya baktım camdan;
Belki seni görürüm diye bekledim...
Gelmedin, geçmedin penceremin önünden;
Ağladım!
"Boş ver!.." dedim kendi kendime...
Gelmezse gelmesin!
Gözlerimden akan yaşlar göl oldu;
Ağladım, ağladım, ağladım...
Kolay değilmiş unutmak vefasız bir ceylanı
Çok denedim, yalvardım Allah a;
"Ne olur Allah ım unutayım onu!" dedim;
Göz yaşlarım durmadı; ağladım...
Susmadım; sabaha kadar hıçkırdım!
Kaldırımda yürüyen insanların ayak seslerini dinledim...
Şarkı bile söyledim; olmadı...
Seni çok sevdiğimi anladım;
Ağladım!
Ağlamanın zorluğunu gördüm;
Çaresizliğimin isyanını...
Gözlerimi kapatıp seni düşündüm;
Ağladım!
Yalnız seni, bir de beni...
Sensiz geçen mutsuz günleri...
Yaşadığımız anıları...
Kınalı kuzuyu, yavru kuşu; N
ankör kediyi, sadık köpeği...
Kısacası seni, beni...
Bir de geceyi düşündüm;
Ağladım, ağladım, ağladım...
"Yeter!" dedim,
"Sus!" dedim; haykırdım!
"Belki gelir..." dedim; şimdi çalar kapıyı...
Ama gelmedin, kendimi kandırdım;
Çocuklar gibi bir köşeye sindim;
Ağladım...
Sabah olmasın diye saati durdurdum;
Perdeleri kapattım, sandalyeme oturdum
Seni düşündüm yine, seni yine düşündüm;
İçime hüzün doldu;
Ağladım...
Soğuktan donan bedenim irkildi;
Yalnızdım, yalnızdım işte!..
Yalnızdım ufacık odamda, bu büyük şehirde...
Bir ara içim ürperdi;
Ağladım...
Tek tesellim, son umudum sendin...
Biraz gülmek istedim, aynaya baktım;
Efkârlandım, bir sigara yaktım...
Yalnızlığımı gördüm;
Ağladım...
Bak; işte sabah oluyor...
Ben yine yalnız, yine sensiz...
Ben yine tatsız tuzsuz...
Ben yine perişan, ben yine üzgün;
Yine yorgun, yine bitik...
Birer birer sönen yıldızlara baktım sabaha karşı,
Yine seni düşündüm;
Ağladım..
SİNAN KARAKAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com