KENDİM ETTİM,KENDİM BULDUM
KENDİM ETTİM , KENDİM BULDU



Sseni şimdilik ne adı nede yeri nede numarası belli olmayan sokaklar ve caddeler in adresleri buluşturuyor , ansızin çıkıp bir kiprit ateşi misali yanıp sönmen aydınlatıyor....şu biçare gönlüme


Biçare diyorum çünkü ! seni seyretmekten başka yapabilecek bir iş gelmiyor elimdne şimdilik oysa yapabileceğim ve söyleye bileceğim onca sözler varkentutuluyor oluyor lal dillerim....


Bu çok sevdiğim bir yıldızı seyrederken gözlerinin önunden kayıp gitmesi gibi : mutluluktan yüzün gülüyor , amaq yüzünün gülmesiyle beraber kayıp gitmesinden dolayı o yıldızın yarattığı üzüntü kalıyor...


Sadece adın var ! adını henuz koyamadığım içimde senin yarattığın derin sessizliğin içinde kaybolan yalnız başına olan adın....


Gölgen sana ne kadar yakın diye sorsam ? bi düşünsene ! ama o denli bir yakınlığa rağmen ona dokunmanın hissinin içinde yarattığı boşluk belki de dunyanın dışında başka bir yerde hayat aramak gibi bir şey...


Gel görki bu denli gerçek yakınlığa rağmen...yokluğunun içinde boğulmak şimdilik benim için kaçınılmaz...


Ya bir yerden yol bulacak akmak için bu derenin suyu , yada olduğu ywerde taşacak...


cengiz kaya

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com