Buz gibi
Hiç değinmedim gülüşlerine
Ama beyaz dişlerin hep sahte
Kurulmadım düşlerine
Terkedişlerin hep sahte
Kaybolduğun o yollarda
Gölgen buz gibi adımlarımda.

Siyah taneydin düşürülmüş kara
Bir de ette gömülmüş yara
Tek vücuttun tahta yatağında
Ellerin buz gibi yanağımda


Son geceydi toprak yolda
Olmamış ki olacak yokluğunda
Sönmeye yüz tutmuş ışığında
Bedenin buz gibi kucağımda

Toprak taneleri buz gibi yüzüne çarpan
Uyanmak istediği halde uyuyan
Ölüm buz gibi yanağında
Ölüm buz gibi toprağın altında

Erhan Aran

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com