Acılarımızda Bile Dimdik Dururdu Başımız
Acılarımızda bile dimdik dururdu başımız
Şimdi öyle basit ki her şey
Üç kuruşluk şarkılara meze oluyor bütün kederlerimiz
Ayağa düşürdük aşkı
Oysa bir gülümseme için
Bir ömür bekleyebilirdik eskiden.

En büyük suçluları olduk kirletilmiş hayatın
İnancına sarılmak ayıp oldu
Vazgeçmek o kadar kolay ki artık
Herkesten ve her şeyden
Kursağımızda bırakılmış heveslerde
Yitirdik gençliğimizi.

Bizi bize kırdırmak isteyenler oldu
Acılarımızdan çıkar sağlayanlar
Saracakları yerde dost bildiklerimiz
Üzerinde gezindiler yaralarımızın

Ve haykırsakta sesimizin çıktığınca
Duyan olmadı haykırışımızı kendimizden başka
Çünkü kapalıydı kulakları
Duymak istemediklerine sadece...

Unutamamak
Terk etmeyi zorunlu kıldı sürekli
Sürgün yüreklerimize.
Çok şey bilmek
Çalıp götürdü bilincimizi
Daha doymadan yitirdik gençliğimizi.

Oysa acılarda bile dimdik dururdu başımız
Sarhoş masalarına meze yapılmasaydı kavgamız...
Melih COŞKUN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com