BABA


Biliyor musun seni nasıl özledim baba
Akşam gelirsin diye yolun gözledim baba

Tadı-tuzu kalmadı sen yoksun evimizin
Mutluluğu unutup her gün ağladım baba

Yokluğun ölüm gibi çökünce üstümüze
Gülmeyi unutarak kara bağladım baba

Ellerin okşarmı ki bir daha saçlarımı ?
Göz yaşlarımı tutup, elden sakladım baba

Uzaktan gördüğümü sana benzetiyorum
Ah bilsen özleminle nasıl çağladım baba

Hasretin ile yanan şu mazlum yüreğime
Yokluğunu taş edip, onu dağladım baba.




BEKİR URFALI

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com