KÜSER ÇOCUK

Aklıma uzaklardan gözlerin düşer çocuk
Küllenmiş bir ateşi yeniden eşer çocuk.

Mah yüzün görünende ardından ebruların
Gözümün pınarını hasretin deşer çocuk.

Ellerim hayaline uzamaz ürker diye
Saçını okşayamam, korkarım küser çocuk.

Uzaktan öyle bakar sitare gözleriyle
Mahzundur neden öyle dillerin susar çocuk.

İncinmiş kanatlarım uçamam sana doğru
Vuslatı bu firakın korkarım mahşer çocuk.

Sen daha taze fidan, açılmış gonca gülsün
Sularla çağlayarak, baharla yeşer çocuk.

Muştular getirecek yarından ebabiller
Gam yeme bu mazlumluk gün gelir geçer çocuk.


BEKİR URFALI

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com